Powiększone migdałki podniebienne mogą być oznaką wielu różnych warunków medycznych, od bezdechu sennego po infekcje dróg oddechowych. W zależności od podstawowej przyczyny, leczenie będzie się różnić. W łagodnych przypadkach antybiotyki mogą pomóc w leczeniu infekcji, natomiast cięższe przypadki mogą wymagać tonsillektomii. Jeśli nie jesteś pewien, jakiego leczenia potrzebujesz, porozmawiaj ze swoim lekarzem lub dentystą.
Leczenie obrzękniętych migdałków
Obrzęk migdałków podniebiennych jest spowodowany infekcjami bakteryjnymi lub wirusowymi. Jeśli wystąpią nawracające epizody tej infekcji, lekarz może zalecić wykonanie zabiegu tonsillektomii. W zależności od rodzaju infekcji, czas rekonwalescencji może wynosić od kilku dni do kilku tygodni.
Badanie przedmiotowe i wywiad lekarski są niezbędne do postawienia właściwej diagnozy. Obrzękniętym migdałkom mogą towarzyszyć inne objawy, takie jak ból gardła i zapalenie oskrzeli – te słowa są twórczością specjalistów strony e-poradniki.com.pl. Często winowajcą jest adenowirus, a infekcje bakteryjne mogą być szczególnie uciążliwe. Lekarz może sprawdzić, czy nie ma oznak infekcji i przepisać antybiotyki. Lekarz może również wykonać szybki test na obecność paciorkowców, aby zidentyfikować przyczynę spuchniętych migdałków. Test ten jest prosty i polega na przetarciu sterylnego wacika wzdłuż migdałków w celu sprawdzenia, czy są tam jakieś czerwone obszary.
Antybiotyki są podstawowym sposobem leczenia bakteryjnego zapalenia migdałków. Leki te są podawane w postaci jednorazowego zastrzyku lub w postaci tabletek, które należy przyjmować przez kilka dni. Po otrzymaniu antybiotyków, powinieneś zacząć czuć się lepiej w ciągu dwóch do trzech dni. Ponieważ migdałki odgrywają ważną rolę w układzie odpornościowym organizmu, jeśli są spuchnięte, mogą wystąpić problemy z oddychaniem i trudności z jedzeniem. Jeśli to się nie poprawi, możesz rozważyć chirurgiczne usunięcie spuchniętych migdałków podniebiennych.
Spuchnięte migdałki mogą być spowodowane przez wiele różnych schorzeń, w tym raka. Osoby z historią spuchniętych migdałków są bardziej narażone na rozwój tego schorzenia niż inni ludzie. W ciągu życia może u nich wystąpić nowotwór lub choroba weneryczna.
Pomimo stosunkowo częstego występowania, zapalenie migdałków występuje również u dzieci i stanowi około jednego procenta wizyt ambulatoryjnych. Najczęstszą przyczyną zapalenia migdałków są infekcje wirusowe, a zakażenia bakteryjne należą do rzadkości. Infekcje bakteryjne zazwyczaj wynikają z obecności paciorkowców grupy A, powszechnie znanych jako angina. W niektórych przypadkach migdałki podniebienne mogą puchnąć nie powodując żadnych problemów.
Leczenie spuchniętych migdałków podniebiennych rozpoczyna się od konsultacji z lekarzem. Lekarz może zdiagnozować przyczynę zapalenia migdałków i zalecić najlepsze leczenie. On lub ona zapyta również o Twoje objawy i zbada Twoje gardło za pomocą latarki. Lekarz może zalecić operację usunięcia migdałków, jeśli są one przyczyną zapalenia migdałków.
Leczenie infekcji dróg oddechowych
Jeśli cierpisz na problemy z oddychaniem i powiększone migdałki podniebienne, możesz chcieć skonsultować się z lekarzem w sprawie leczenia. Lekarz zapyta Cię o historię choroby i przeprowadzi badanie fizykalne. Mogą również użyć depresora języka, aby sprawdzić wielkość migdałków. Jeśli znajdzie jakiekolwiek czerwone obszary, przeprowadzi szybki test na obecność paciorkowców grupy A.
Jeśli cierpisz na przewlekłe zapalenie migdałków, być może będziesz musiał poddać się operacji. Powtarzające się infekcje mogą powodować powstawanie w migdałkach małych kieszonek, w których gromadzą się bakterie. Z czasem kieszonki te mogą powodować powstawanie małych, cuchnących kamieni. Kamienie te zawierają duże ilości sulfy, co nadaje im charakterystyczny zapach zgniłego jajka. Są one nie tylko nieestetyczne, ale mogą również powodować nieświeży oddech i uczucie, że coś utknęło w gardle.
Leczenie powiększonych migdałków podniebiennych antybiotykami zależy od rodzaju infekcji bakteryjnej. Wirusowe zapalenie migdałków często ustępuje samoistnie, ale zakażenia bakteryjne wymagają zastosowania antybiotyków. Penicyliny są najczęściej przepisywanym antybiotykiem na bakteryjne zapalenie migdałków, ale dostępne są inne antybiotyki, w tym cefalosporyny i azytromycyna, jeśli jesteś uczulony na penicyliny. Jeśli twoje migdałki powodują problemy z oddychaniem i powodują, że opuszczasz pracę lub szkołę, możesz mieć anginę. W każdym przypadku musisz ukończyć cały kurs antybiotyków, aby oczyścić infekcję i uniknąć opornych bakterii.
Jeśli cierpisz na wirusowe zapalenie migdałków, powinieneś zostać w domu i jak najwięcej odpoczywać. Pij dużo płynów, aby utrzymać nawilżenie gardła. Zażywanie ibuprofenu lub acetaminofenu może pomóc w ukojeniu gardła.
Jeśli powiększone migdałki nie znikną same, lekarz specjalista z zakresu chorób uszu, nosa i gardła może zalecić leczenie chirurgiczne w celu ich usunięcia. Zabieg tonsillektomii może być również zalecany, jeśli cierpisz na obturacyjny bezdech senny.
Leczenie bezdechu sennego
Powiększony migdałek podniebienny może blokować drogi oddechowe i przyczyniać się do powstawania bezdechu sennego. Tonsillektomia jest jedną z opcji leczenia tego schorzenia. Jeśli jednak zabieg usunięcia migdałków nie jest skuteczny, lekarz może zalecić dalsze badania w celu wykluczenia innych przyczyn problemu. Inne czynniki, które mogą przyczynić się do bezdechu sennego to zwężone drogi oddechowe, odchylona przegroda lub genetyka. W niektórych przypadkach zmiana stylu życia może pomóc w łagodzeniu objawów.
Leczenie powiększonych migdałków podniebiennych jest częstym zabiegiem w przypadku bezdechu sennego, choć operacja nie zawsze jest konieczna. Jednak w przypadku dzieci, które cierpią na bezdech z powodu powiększonych migdałków podniebiennych, operacja może pomóc złagodzić problemy z oddychaniem. Może również pomóc w poprawieniu wzorców snu i oddychania.
Podczas gdy terapia dodatnim ciśnieniem w drogach oddechowych jest standardowym sposobem leczenia bezdechu sennego u dorosłych, opcje chirurgiczne są zarezerwowane dla tych pacjentów, którzy nie mogą tolerować terapii dodatnim ciśnieniem w drogach oddechowych. Dzieci z powiększonymi migdałkami podniebiennymi mogą być poddane tonsillektomii lub adenoidektomii w celu rozwiązania problemu. Jednak ten zabieg może wpłynąć na wzrost twarzy i może nie być odpowiedni dla wszystkich dzieci.
Leczenie powiększonych migdałków podniebiennych lub migdałków z powodu bezdechu sennego może być konieczne, jeśli dziecko doświadcza powtarzających się epizodów przerw w oddychaniu podczas snu. Nieleczone zaburzenie może prowadzić do przewlekłego stanu zapalnego i zakażenia. W rezultacie dziecko jest pozbawione zdrowej ilości snu każdej nocy, co może wpływać na jego rozwój.
W populacji dziecięcej obturacyjny bezdech senny jest bardzo częstą dolegliwością. Nieleczony OSA wiąże się z dużą zachorowalnością i śmiertelnością. Dlatego też tonsillektomia i adenoidektomia są uważane za leczenie pierwszego rzutu w przypadku OSA u zdrowych dzieci. W związku z tym Amerykańska Akademia Pediatrii oraz Amerykańska Akademia Otolaryngologii i Chirurgii Głowy i Szyi zalecają chirurgiczne usunięcie migdałków i migdałków.
Leczenie gorączki reumatycznej
Istnieje wiele możliwych metod leczenia zapalenia migdałków podniebiennych, a najczęstszą z nich jest antybiotykoterapia. Antybiotykoterapia jest zwykle przepisywana zaraz po rozpoczęciu objawów, chociaż choroba może wystąpić nawet do trzech tygodni później. Jednakże, jeśli infekcja nie zostanie wykryta wystarczająco wcześnie, może rozwinąć się w bardziej poważną chorobę podstawową. Stan ten jest często trudny do zdiagnozowania i może powodować szereg objawów.
Leczenie zapalenia migdałków podniebiennych jest inne niż w przypadku ostrego zapalenia migdałków. Najpierw lekarz przeprowadzi badanie fizyczne i zbierze wywiad medyczny. Następnie wykona szybki test anginowy, aby sprawdzić, czy nie ma w nim bakterii Streptococcus grupy A. Polega to na pobraniu sterylnej wymazówki i potarciu jej na migdałkach i wszelkich czerwonych miejscach. Jeśli wymaz wykaże obecność bakterii Streptococcus grupy A, pacjent może wymagać leczenia antybiotykami.
Dokładny wywiad i badanie przedmiotowe są ważne w diagnostyce ropnia migdałka. Jeśli powiększeniu migdałków towarzyszy ból gardła i lekka gorączka, przyczyną może być paciorkowiec beta-hemolizujący grupy A. To zakażenie bakteryjne może wywołać gorączkę reumatyczną, jeśli nie jest leczone.
Najwcześniejszym sposobem leczenia gorączki reumatycznej jest leczenie leżącej u jej podłoża infekcji paciorkowcowej. Łatwiej powiedzieć niż zrobić, ale szybkie leczenie anginy jest niezbędne. Bez leczenia choroba może spowodować uszkodzenie zastawek serca.
Pierwotna profilaktyka gorączki reumatycznej pozostaje kwestią kontrowersyjną. W krajach rozwijających się konkuruje ona o ograniczone zasoby z profilaktyką wtórną. W związku z tym podejścia oparte na społeczności lokalnej polegają głównie na prewencji wtórnej. Istnieje jednak niewiele systematycznych badań dotyczących korzyści wynikających z pierwotnej prewencji gorączki reumatycznej.
Istnieją różne możliwości leczenia powiększonych migdałków podniebiennych. Najczęstszą jest penicylina, którą przyjmuje się doustnie przez dziesięć dni. Ewentualnie można przepisać alternatywne antybiotyki, jeśli dziecko jest uczulone na penicylinę. Ważne jest, aby przyjmować antybiotyki przez cały okres leczenia, ponieważ w przeciwnym razie może dojść do rozprzestrzenienia się infekcji, a nawet do gorączki reumatycznej. Ponadto brak zakończenia leczenia może zwiększyć ryzyko poważnego zapalenia nerek.
Leczenie powiększonych migdałków podniebiennych w gorączce reumatycznej zależy od rodzaju zakażenia. Wirusowe zakażenie migdałków zwykle ustąpi samo, ale zakażenie bakteryjne będzie wymagało leczenia antybiotykami. Większość lekarzy używa penicylin dla bakteryjnych infekcji migdałków, ale jeśli masz reakcję alergiczną na penicylinę, powinieneś wziąć alternatywny antybiotyk, taki jak azytromycyna. Jeśli infekcja jest zbyt ciężka, lekarz może zalecić usunięcie migdałków.
Podobne tematy
