Powiększony migdałek jest wskaźnikiem stanu, który wpływa na węzły chłonne w okolicach pach, szyi i pachwin. Podobnie jak węzły chłonne w tych obszarach, migdałki są często powiększone, powodując infekcje dróg oddechowych i bezdech senny. Specjalista laryngolog może pomóc w ustaleniu przyczyny i zaproponować najskuteczniejsze leczenie.
Powiększone migdałki to tkanka limfoidalna
Migdałki, czyli tkanka limfoidalna znajdująca się w jamie ustnej, pełnią wiele funkcji. Zawierają komórki T, komórki B i makrofagi, które pomagają zwalczać infekcje i chronić organizm przed obcymi materiałami – cytat ten został zaczerpnięty od redaktora serwisu Magia makijażu. Stanowią pierwszą linię obrony przed bakteriami, które dostają się do gardła przez nosogardło i gardło. Istnieją dwa rodzaje migdałków: migdałki językowe i migdałki rurowe. Migdałki językowe znajdują się na tylnej trzeciej części języka, w błonie podśluzowej. Pokryte są warstwowym nierogowaciejącym nabłonkiem płaskim.
Powiększone migdałki są często spowodowane infekcją, taką jak przeziębienie lub infekcja zatok. Lekarz może zbadać migdałki, aby stwierdzić, czy są one powiększone. Chociaż nie zaleca się ignorowania objawów, należy koniecznie skonsultować się z lekarzem, jeśli uważasz, że możesz mieć powiększone migdałki. Lekarz może zalecić leczenie, jeśli migdałki są spuchnięte lub zakażone.
Twoje migdałki są niezbędne dla układu odpornościowego. Wyłapują patogeny i produkują przeciwciała do walki z infekcjami. Produkują również śluz i struktury przypominające włoski zwane rzęskami, które przepychają śluz z nosa do żołądka. W dzieciństwie migdałki nadal rosną i rozwijają się. Z wiekiem jednak migdałki zaczynają się kurczyć.
Są one podobne do węzłów chłonnych na szyi, w pachwinach i pod pachami
Układ limfatyczny to sieć tkanek i naczyń w całym organizmie. Jest to krytyczny element w ochronie organizmu przed infekcjami i chorobami. Węzły chłonne filtrują krew, zatrzymując bakterie i komórki chorobotwórcze. Znajdują się one w takich miejscach jak szyja, pachwiny, pachy i klatka piersiowa.
Węzły chłonne puchną, gdy organizm jest zainfekowany lub chory. Jest to wskazówka, że więcej komórek układu odpornościowego aktywnie próbuje walczyć z zarazkami. Gruczoły znajdujące się na szyi są szczególnie podatne na obrzęk. Lekarz może sprawdzić, czy węzły chłonne są większe niż normalnie, wyczuwając obszar pod kością szczękową.
Istnieje kilka sposobów sprawdzenia węzłów chłonnych. Spuchnięte węzły chłonne mogą wyglądać jak wielkości grochu lub większe. Jeśli podejrzewasz, że masz powiększony węzeł chłonny, powinieneś zdjąć górne ubranie i unieść ramię. Następnie należy umieścić palce prawej ręki w pachy i przesuwać je w górę, aby wyczuć ewentualne guzki lub obrzęki.
Gdy węzły chłonne staną się obrzęknięte, skurczą się z powrotem do normalnego rozmiaru po naturalnym wyleczeniu infekcji. Jeśli jednak obrzęk utrzymuje się dłużej niż tydzień, należy zgłosić się do lekarza pierwszego kontaktu. Może to być oznaką poważniejszej choroby.
Mogą powodować infekcje dróg oddechowych
Powiększone migdałki to problem, który może mieć różne objawy. Stan ten może powodować częsty kaszel, chrapanie i inne problemy. Powiększone migdałki mogą również powodować częste infekcje. Migdałki są częścią układu odpornościowego organizmu i pomagają zwalczać infekcje wywołane przez bakterie i wirusy. Jeśli jednak Twoje migdałki ulegną powiększeniu lub zakażeniu, mogą stworzyć przeszkodę, która może skutkować infekcją dróg oddechowych. Jeśli masz powiększone migdałki, być może będziesz musiał odwiedzić laryngologa.
Aby zdiagnozować zapalenie migdałków, lekarz prowadzący leczenie dziecka zapozna się z objawami i historią medyczną dziecka. Zbada również migdałki i szyję dziecka pod kątem zaczerwienienia, białych plam lub obrzęku węzłów chłonnych. Lekarz może przepisać antybiotyki, jeśli są one konieczne.
Migdałki pomagają chronić układ oddechowy dziecka przed infekcjami. Znajdują się one w tylnej części gardła nad języczkiem i podniebieniem. Gdy gruczoły te ulegną powiększeniu, mogą zwęzić drogi oddechowe, uniemożliwiając dziecku dotarcie powietrza do płuc. Chociaż powiększone migdałki rzadko prowadzą do infekcji dróg oddechowych, mogą powodować objawy z nosa lub powodować, że dziecko będzie miało otwarte usta.
Mogą powodować bezdech senny
Powiększone migdałki mogą powodować zaburzenie snu znane jako obturacyjny bezdech senny (OSA). Zaburzenie to powoduje, że dana osoba wielokrotnie przestaje oddychać podczas snu. Stan ten może uszkodzić serce, płuca i mózg, ponieważ powoduje zablokowanie dróg oddechowych.
Powiększone migdałki nie stanowią większego problemu zdrowotnego u dzieci, ale mogą prowadzić do chrapania i trudności w oddychaniu. Dorośli również mogą być dotknięci problemem powiększonych migdałków i migdałków. U dorosłych schorzenie to występuje rzadziej, ale może prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych. Układ odpornościowy u dorosłych jest bardziej rozwinięty i silniejszy niż układ odpornościowy u dzieci, więc organizm może skuteczniej zwalczać infekcje. Jednak powiększone migdałki i migdałki mogą zwężać drogi oddechowe i prowadzić do bezdechu sennego.
Dzieciom z łagodnym lub umiarkowanym bezdechem sennym mogą pomóc wziewne sterydy. Korzystne może być również trzymanie dziecka z dala od alergenów, biernego palenia i innych zanieczyszczeń. Przewlekły bezdech senny może prowadzić do słabego wzrostu.
Mogą być spowodowane przez wirus lub bakterię
Dwie najczęstsze przyczyny powiększonych migdałków to wirus i bakteria. W większości przypadków wirus powoduje zapalenie migdałków, natomiast bakteria może wywołać poważniejsze schorzenie zwane anginą. Najczęstszą przyczyną jest paciorkowiec grupy A, ale inne szczepy również mogą wywołać tę chorobę.
Chociaż postawienie pozytywnej diagnozy zapalenia migdałków na podstawie objawów może być trudne, spuchnięte migdałki są oznaką infekcji. Zakażenia mogą być spowodowane przez wiele wirusów, w tym adenowirus, parainfluenzę i mononukleozę zakaźną. Częstą przyczyną są również bakterie, choć występują rzadziej.
W niektórych przypadkach powiększony migdałek może być spowodowany stanem przewlekłym. Warunki te często wiążą się z rozwojem kamieni w migdałkach. Może to powodować silny ból, zakłócać oddychanie i przeszkadzać w przełykaniu. Leczenie może obejmować antybiotyki, ale czasami może być konieczna operacja, aby całkowicie usunąć zakażenie.
Lekarz może zlecić badanie krwi, aby wykluczyć infekcję spowodowaną przez wirus. Antybiotyki pomogą w leczeniu zapalenia migdałków, jednak należy upewnić się, że przyjmuje się je zgodnie z zaleceniami. Przyjmowanie acetaminofenu lub ibuprofenu może złagodzić niektóre objawy. Należy pamiętać, że acetaminofen lub ibuprofen nigdy nie powinien być podawany dziecku z infekcją wirusową, ponieważ może wywołać zespół Reye’a.
Mogą być spowodowane przez torbiel
Torbiel migdałka to masa komórek, która wyrasta na migdałkach. Chociaż masy te zwykle nie powodują żadnych objawów, mogą czuć się jak ciało obce w gardle i mogą przeszkadzać w przełykaniu. Na szczęście torbiele migdałków są nienowotworowe, co oznacza, że nie są szkodliwe.
Powiększonemu migdałkowi może również towarzyszyć obrzęk języczka lub ropień migdałka. Oba te stany powodują, że migdałki wystają do przodu, przesuwając języczek, czyli mały występ z tyłu gardła, w stronę przeciwną do ropnia. Infekcje te mogą towarzyszyć zaczerwienienie i białe plamy na migdałkach, i może powodować poważne nieświeży oddech. Aby zdiagnozować stan, lekarz zwykle będzie badać gardło. Ropnie przygardłowe można również zidentyfikować za pomocą tomografii komputerowej (CT).
Leczenie torbieli migdałka zależy od jej wielkości i lokalizacji. Niektóre osoby mogą wymagać chirurgicznego usunięcia migdałków lub częściowej tonsillektomii w celu leczenia tego stanu. Inni mogą zdecydować się poczekać, aż objawy ustąpią same.
Mogą być spowodowane przez Chłoniaka
Chociaż duża liczba osób nie zdaje sobie z tego sprawy, powiększone migdałki mogą być oznaką potencjalnie zagrażającego życiu stanu. Stan ten jest spowodowany przez rodzaj nowotworu zwanego chłoniakiem, który wpływa na białe krwinki zwane limfocytami. Te limfocyty są częścią układu odpornościowego i działają w celu zwalczania infekcji. Około 40 procent chłoniaków nieziarniczych występuje w głowie i szyi. Objawy chłoniaka głowy i szyi obejmują obrzęk migdałków i węzłów chłonnych szyjnych.
W celu zdiagnozowania chłoniaka migdałka stosuje się kilka różnych rodzajów badań, w tym aspirację szpiku kostnego i biopsję. Lekarz może również zastosować technologie obrazowania, takie jak tomografia komputerowa (CT) lub pozytonowa tomografia emisyjna (PET), aby ocenić węzły chłonne. Wykonuje się również badania krwi w celu określenia stadium chłoniaka.
Objawy chłoniaka mogą być niejasne lub niespecyficzne. Zazwyczaj chłoniak dotyka układu limfatycznego, ale może również dotyczyć narządów innych niż układ limfatyczny. Pacjenci z tym nowotworem często odczuwają bóle brzucha, takie jak zgaga, wymioty i biegunka. Ponadto może on również powodować powstawanie dużych guzów w jamie brzusznej.
Podobne tematy
